Dökültü

İnsan bazen duygularla dopdolu olur da dökemez içini. Bir anda boca etmek ister tüm hissettiklerini. Ya kelimeler yetmez, ya da yeterli değildir kelimeler.

Dökülmek lazım yine de. Bir dosta, bir kağıda, bir ekrana… Şekersiz içenlere inat bol şekerli bir çaya bazen. Hiç istenmeden dışarıda kalınan soğuk ve yağmurlu bir akşamda dökülmek lazım sokaklara. Bastırmak yerine duyguları, dökmek lazım sokaklara. Yağmur temizler nasılsa.

Sevmek lazım içinde geçen onca mücadeleyi. İyiyle kötünün savaşını izlerken içindeki, sevgi göstermek lazım iyiye. Sevgide sabretmek, sabretmeyi sevmek lazım biraz.

Yine dökemedim içimi. İçimde kaldı kelimeler, üst üste, yan yana. Sana dökülmek istedim, olmadı yine. Sokaklar, yağmur ve ben. Yürüdük yine dökülemeden.